Osteopatia czaszkowo-krzyżowa
Twórcą metody był Sutherland, który dowiodł, że zachodzi ruch pomiędzy poszczególnymi koścmi czaszki, w oparciu o fazową zmiane kształtumózgowia wynikającą z pulsacyjnego wydzielania płynu mózgowo – rdzeniowego w komorách bocznych mózgu, podczas ich wypełniania i opróżniania. W naszym organizmie możemy wyróżnić różne rytmy, m.in. rytm serca, rytm oddechowy, a także właśnie rytmiczny przepływ płynu mózgowo – rdzeniowego. Jeśli dochodzi do zaburzenia tego przepływu mogą pojawiać się dolegliwości o niejasnej etiologii. Napięcia w obrębie struktur czaszki (w tym chrząstkozrostu klinowo – podstawnego SSB), przenoszone są przez oponę twardą, aż do kości krzyżowej, gdzie znajduje się jej przyczep końcowy (stąd nazwa terapia czaszkowo – krzyżowa), a także w drugą stronę – zaburzenia uchomości kości krzyżowej powodują napięcia w czaszce, a dalej w całym systemie mięśniowo – powięziowym. Prawidłowe funkcjonowanie całego sytemu zapewnia równowagę w całym organizmie, a także wzmacnia układ odpornościowy.
Wskazania do terapii czaszkowo – krzyżowej:
- bóle głowy (migreny, bóle napięciowe)
- nerwobóle
- stany zapalne zatok
- dysfunkcje stawów skroniowo – żuchwowych
- urazy okołoporodowe
- porażenia nerwów (twarzowego, trójdzielnego)
- zaburzenia snu
- problemy natury psychicznej (depresja, nerwice, stany lękowe, stres)